Po dalszym krotkim marszu dotarlismy do rozdroza drog, przy ktorym znalezlismy kolejny zabytkowy obiekt jakim byl XIII wieczny "Grafeneckart", budynek bedacy najstarsza czescia ratusza, poczatkowo sluzacy za siedzibe oficjali episkopatu, ale w 1316 roku zostal on zakupiony przez wladze miejskie Wurzburga, a w 1453 dobudowano do niego wieze z pierwszym publicznym zegarem w miescie

                               

Na placu przed nim stoi potezna fontanna zbudowana w 1733 roku podczas gdy zainstalowano w miescie pierwszy publiczny wodociag, w zwiazku z czym byla to pierwsza fontanna z biezaca woda, w przeciwienstwie do tych dawnych bioracych wode ze studni



Fontanna sklada sie z wysokiej i bogato ozdobionej kolumny z czterema polkolistymi bokami, na rogach ktorych wyrzezbione zostaly cztery delfiny tryskajace woda



Do starego budynku ratusza dolega tzw Czerwony Budynek, ktory powstal w latach 1659/60 w pozno renesansowym stylu, rowniez stajac sie czescia urzedu miasta



Kawalek zas dalej dochodzi sie nad rzeke do XV wiecznego mostu, bedacego najstarszym mostem na rzece Main w Wurzburgu, a zbudowanym z naturalnego kamienia w 1476 roku



Jest to most lukowy majacy 185 metrow dlugosci i skladajacy sie 8 lukow, a laczacy stare miasto znajdujace sie na prawym brzegu Main z Forteca Marienberg ulokowana po drugiej stronie i bedacy jedynym przejsciem przez rzeke do 1886 roku



A to widok od strony miasta na drugi brzeg i gorujaca nad dalsza jego czescia forteca, ktora osadzona zostala na szczycie gory, 100 metrow nad lustrem wody a powstala jeszcze w antycznych czasach



Przez prawie 500 lat twierdza byla siedziba lokalnych ksiezy biskupow, a wiekszosc jej dzisiejszego renesansowego i barokowego wygladu pochodzi z okresu miedzy XVI i XVIII stuleciem



Obecnie stary most otwarty jest tylko  dla ruchu rowerowego i pieszego i oczywiscie jest wielka atrakcja turystyczna, wiec wkrotce i my znalezlismy sie na nim



Pod ostatnim przeslem mostu znajduje sie sluza umozliwiajaca ruch statkow po rzece, a luk w tym miejsciu ma ponad 16,5 metra szerokosci i przeswit 5,3 metra przy najwyzszym poziomie wody



Z mostu rozlega sie piekny widok na stare miasto oraz na dalsze otaczajace go okolice, ktore slawne sa ze swoich winnic



Jak caly Wurzburg, takze i most jest pieknie przystrojony pieknymi klombami rozkwitlych kwiatow



Jego ozdoba sa rowniez kamienne pomniki 12- tu  swietych wzniesione w 1728/29 roku, a wsrod nich znajduje sie trzech wedrownych irlandzkich mnichow - Kiliana, Kolonata i Totnana, ktorzy w latach 685-89 ewangelizowali frankonskie poganskie ludy, tyle ze akurat ten pomnik to postac Jozefa z Jezusem



Najpiekniejszy jest jednak widok na centrum miasta ciagnacy sie wzdluz szerokiego na prawie 7,5 metra mostu, gdzie w tle dominuje 55 metrowa wieza starego ratusza, a troche dalej za nia horyzont zamykaja smukle wieze katedry sw Kiliana



Idac z powrotem do starego miasta skierowalismy sie w strone glownego rynku przechodzac przy okazji przy pozostalych budynkach nalezacych do ratusza, ktore kiedys zajmowal klasztor Karmelitow, a od 1822 roku sa w posiadaniu urzedu miasta



Sam rynek zwany Marktplatz otaczaja zabytkowe kamienice, ktorych partery zajmuja teraz roznego typu placowki gastronomiczne i jest on miejscem gdzie regularnie odbywaja sie targi oraz wiele imprez festiwalowych



Rynek podzielony jest na dwie czesci, a przy wiekszym dolnym rynku znajduje sie front rzymsko katolickiego kosciola Marienkapelle( mimo swojej wielkosci majacego tylko status kaplicy), ktory zostal zbudowany w gotyckim stylu w XIV stuleciu i moze zachwycac swoja strzelista forma i wspanialymi ozdobnymi ornamentami, wliczajac w nie rowniez trzy wspaniale portale



Niestety swiatynia ulegla duzemu zniszczeniu podczas nalotow w 1945 roku, kiedy splonelo takze jej wnetrze, ale jak widac wszystko zostalo pieknie odremontowane w nowo gotyckim stylu jaki kosciol przybral w XIX wieku



Glowny oltarz kosciola stanowi czteropanelowy obraz z 1514 roku, pieknie prezentujacy sie na tle wspanialych witrazy



Za kosciolem otwiera sie druga czesc rynku zwana gorny rynek, gdzie rowniez znalezc mozna kilka zabytkowych budynkow



Najwspanialszym z nich jest tzw "Haus zum Falken", ktory zbudowany zostal na poczatku XVIII wieku w stylu Rococo i moze pochwalic sie przepiekna fasada ozdobiona wspanialymi stiukowymi ornamentami



Budynek ten byl dawniej gospoda, a obecnie znajduje sie w nim biblioteka oraz biuro informacji turystycznej



A to juz odchodzaca od placu ulica prowadzaca w strone katedry, ktoredy wiodla nasza droga powrotna na parking



Idac nia natknelismy sie na kolejny kosciol, ktory okazal sie katolickim kosciolem Neumunster, ktorego boczna i tylna czesc podziwialismy juz przy placu sw Kiliana naprzeciwko katedry, teraz zas moglismy podziwiac jego przednia, bogato ornamentowana fasade



Orginalnie kosciol zbudowany zostal w 1065 roku w romanskim stylu, jednak w XVIII wieku przybral barokowy wyglad i teraz zachwyca swoim bogatym wystrojem, zawierajacym piekne ornamenty stiukowe, malownicze murale oraz zlocenia na oltarzu, kontrastujace ze snieznobialymi scianami i sufitem



Kosciol stoi w miejscu gdzie w 689 roku zabito trzech irlandzkich misjonarzy niosacych chrzescijanizm na te tereny i wlasnie ich sylwetki a wiec sw. Kiliana, sw Colonana i sw Totnana umieszczone zostaly przy bogato zdobionym oltarzu



Zostali oni pochowani w tym kosciele, a ich relikwie znajduja sie w koscielnej krypcie



Po krotkiej wizycie w Neumunster, juz bez zatrzymywania sie dotarlismy z powrotem pod wspanialy palac biskupi, bedacy rezydencja dostojnikow koscielnych, a caly ten wspanialy kompleks wraz z palacowymi ogrodami nazwany zostal wlasnie "Residenz"



Rezydencja jest jednym z najznamienitszych zabytkow barokowych w Europie, porownywanym czesto do palacow Schonbrun w Wiedniu oraz Wersalu,  a zbudowana zostala w latach 1720-1744, laczac ze soba wiele stylow: niemieckiego i wiedenskiego baroku, dekoracyjnego stylu wnetrz znanego z polnocnych Wloch oraz francuskiego podejscia do budowy zamkow i rezydencji, co powoduje ze koncowy efekt jest unikalnym dzielem sztuki w skali calej Europy



Slynie ona z bogato zdobionych wnetrz, a na szczegolna uwage zasluguje glowna klatka schodowa z najwiekszym malowidlem plafonowym, ale niestety tego nie udalo sie nam zobaczyc, bo bylo juz za pozno na zwiedzanie calego kompleksu



Jedynie wiec co moglismy odwiedzic to znajdujacy sie w poludniowo zachodnim narozniku palacu kosciol dworski zwany z niemiecka "Hofkirche"



Jest on perfekcyjnie wkomponowany w bryle palacu i zaskakuje nie tylko kubatura wnetrza, ale takze i swoim przepieknym wystrojem, ktore az przytlacza swoim bogactwem



Wlasciwie kazdy jego element moze byc uznany za dzielo sztuki poczynajac od marmurowych i bogato zdobionych kolumn, poprzez przepiekne freski i malowidla az do jeszcze bardziej bogato zdobionych oltarzy



Na tylach oraz za poludniowa strona rezydencji rozciagaja sie palacowe ogrody, ktore powstaly juz po zakonczeniu budowy, a prace nad nimi zaczely sie  w 1770 roku



Nam udalo sie przejsc po tej zachodniej stronie, ktora powstala wykorzystujac istniejace i widoczne w tle barokowe bastiony, na ktore sie juz jednak nie wspinalismy



Przespacerowalismy sie tylko po tej plaskiej czesci ogrodow podziwiajac ich niesamowity i az do przesady wycackany wyglad, nad ktorym pewnie musi pracowac sporo ogrodnikow



Szczegolnie ciekawie wygladaly zywoploty przyciete w ksztalcie arkad biegnacych u podnoza murow otaczajacych ogrody od zachodu



Jednym slowem nie ma sie co dziwic, ze caly ten kompleks palacowo-ogrodowy juz w 1981 roku zostal wpisany na liste swiatowego dzidzictwa kulturowego UNESCO



Zupelnie inny choc nie mniej ciekawy a napewno bardziej rzucajacy sie w oczy styl budownictwa zastalismy w miejscu naszego zakwaterowania



Nieporownywalna jedynie byla kubatura pomieszczenia w ktorym nocowalismy, choc i tak bylo to duzo lepsze od namiaotu z jakim kiedys podrozowalismy



  Nastepnego dnia opuscilismy juz Wurzburg, znajdujacy sie na polnocnym kresie tzw Romantycznej Trasy, ktora kiedys juz podrozowalismy, a tym razem zatrzymalismy sie na niej jeszcze w drodze powrotnej, w Augsburgu