Oczywiscie najwieksze nasze zainteresowanie wzbudzil ogromny gmach Nowego Ratusza zbudowanego w stylu neogotyckim w drugiej polowie XIX stulecia, ktorego bogato zdobiona elewacja pelna jest ozdob przedstawiajacych historie Bawarii, a na jego 85 metrowej wiezy znajduje sie taras widokowy



Skuszeni mozliwoscia podziwiania miasta z gory, wkrotce znalezlismy sie na szczycie, skad rzeczywiscie rozlegal sie wspanialy widok i dopiero z tej perspektywy moglismy rzeczywiscie docenic ogrom kosciola mariackiego, w ktorym tak niedawno bylismy



Patrzac troche w lewo otworzyla sie nam kolejna panorama Monachium z gmatwanina eleganckich i bogatych kamienic, a na pierwszym planie widniala dostojna sylwetka nastepnego kosciola pod wezwaniem Sw Piotra



A to juz widok w kierunku starego ratusza, ktory znajduje sie na wschodniej stronie rynku, a oprocz jego wiezy nic nie przeslania horyzontu jako ze w centrum miasta obowiazuja lokalne limity wysokosci i zaden nowoczesny wiezowiec nie moze zaklocic harmonii starego miasta



Tuz za biala wieza starego ratusza, ktora jest jego najstarsza czescia, bo zbudowana zostala miedzy 1180 a 1200 rokiem jako element monachijskiej fortyfikacji, widoczny jest tez kolejny kosciol Sw Ducha, a jeszcze dalej mozna zauwazyc wschodnia brame starowki zwana Isartor



Oprocz pieknej panoramy miasta udalo sie nam z niedowierzaniem
wypatrzec rowniez zarys Alp zamykajacych horyzont od strony poludniowej, a ogrom calego tego masywu gorskiego wprost dominowal nad plaszczyzna Wyzyny Bawarskiej, na ktorej ulokowane zostalo miasto



Troche inny widok roztaczal sie z kolei u naszych stop, gdzie na wielkiej plycie placu mariackiego odbywaly sie jakies demonstracje i caly rynek zaslany byl ludzkim tlumem, nad ktorym roztaczala piecze Sw Maria, a jej zloty posag stojacy na wysokiej kolumnie pochodzi z 1590 roku



Po zejsciu na dol zatrzymalismy sie jeszcze na chwilke na jednym z 6 dziedzincow ratusza, ktorego monumentalny gmach powstal w miejscu wyburzonych 25 starych kamienic, wkrotce jednak potem ruszylismy zobaczyc kolejny niesamowity obiekt bedacy na liscie wielkich atrakcji Monachium



Byla nim tzw Rezydencja bedaca polozonym na polnocnych obrzezach Starego Miasta palacem wybudowanym dla Wittelsbachow w stylu manierystycznym w latach 1570-1620, choc najstarsza czesc zamku zwana Neuveste pochodzi jeszcze z 1365 roku



Przez stulecia swojego istnienia palac wielokrotnie rozbudowywano, a zasadnicze zmiany przyniosl XIX wiek, co wiazalo sie z nowa funkcja budowli jako siedziby krolewskiej i ta najnowsza jego czescia jest tzw Konigsbaum ulokowany przy placu Max-Joseph-Platz



 Plac ten nazwany zostal od imienia krola Maksymiliana I Jozefa, ktorego pomnik znajduje sie na jego srodku i powstal przy okazji otwierania tam ufundowanego w 1818 roku (podczas panowania tegoz samego wladcy) Narodowego Teatru, ktorego obecna bryla jest trzecia z kolei po zniszczeniach najpierw podczas pozaru, a potem w czasie II wojny swiatowej



Ale wracajac do Rezydencji to ten niesamowity kompleks sklada sie z zespolu wielu budowli od dwu- do czterokondygnacyjnych zgrupowanych wokol zamknietych lub polotwartych dziedzincow, ktore reprezentuja przeglad stylow architektonicznych od renesansu przez barok i rokoko az po klasycyzm i od 1920 roku sluzy ona glownie celom muzealnym, kulturalnym i reprezentacyjnym



Pierwszym dziedzincem na ktory trafilismy byl tzw Grottenhof, ktory swoja nazwe wzial od sztucznej groty udekorowanej krysztalami i muszelkami, a zbudowanej w 1583 roku przez ksiecia Wilhelma V



Wyposazona ona rowniez byla w fontanne i zloty posazek Merkurego, a  znajdowala sie na zachodniej scianie najwiekszej, a takze najbardziej wystawnej i ozdobnej renesansowej sali na polnoc od Alp zwanej Antiquarium




Antiquarium zostalo zbudowane w latach 1568-1571 jako dwupietrowy wolnostojacy budynek, dla kolekcji ksiazecych antycznych rzezb na parterze, a jako biblioteka w gornej czesci, wkrotce jednak potem dol zamieniony zostal na sale bankietowa, dzieki czemu jej wystroj stal sie jeszcze bardziej ozdobny wzbogacajac sie o wspaniale malowidla scienne 



W poblizu Antiquarium znajduje sie kolejna ciekawa budowla w postaci tzw Allerheiligen-Hofkirche bedacym dworskim kosciolem Sw Ducha zbudowanym w latach 1828-1837 w stylu bizantyjskim na wzor przepieknie udekorowanej krolewskiej kaplicy w Palermo na Sycyli



Niestety kosciol zostal w wiekszosci zniszczony podczas bombardowan wojennych i choc wiele lat pozniej czesciowo go odrestaurowano, to juz bez odtworzenia orginalnych ornamentow, a dzisiaj uzywany jest on na koncerty i inne uroczystosci, podczas gdy dla zwiedzajacych otwarta jest tylko galeria



Oczywiscie reszta Rezydencji tez nie uchronila sie od wielkich zniszczen wojennych, ale caly kompleks palacowy zostal w wiekszosci odbudowany w latach 50 i 60 XX wieku, choc rewaloryzacja poszczegolnych pomieszczen trwa do dzisiaj



W chwili obecnej Muzeum Rezydencji zajmuje wszystkie pomieszczenia o wybitnej wartosci historycznej, bedace faktycznie zespolem szeregu roznych ekspozycji rozmieszczonych w 130 pokojach, a pierwszymi ktore udalo sie nam zwiedzic byly tzw Kamienne Komnaty



  Zostaly one budowane w okresie rzadow Maksymiliana I od 1611 roku, a  zachwycac w nich moga nie tylko przepiekne malowidla i gobeliny czy tez ornamenty na scianach i suficie, ale takze wspaniale drewniane posadzki



Jednym slowem spacer wzdluz dlugiego ciagu tych wspaniale wyposazonych komnat byl rzeczywiscie nie lada uczta dla oczu, bo z kazdego kata az kipialo bogactwem i przepychem, a zastosowanie marmuru i substancji marmuro pdobnych widoczne bylo na kazdym kroku



Jednym z piekniejszych przykladow moze byc tez wielka sala krolewska zbudowana rowniez za czasow Maximiliana I na poczatku XVII wieku, ktora w tamtym okresie byla najwiekszym i najpiekniejszym ceremonialnym pomieszczeniem w Rezydencji



Mniej wiecej w tym samym okresie powstala dwupietrowa kaplica dworska, ktorej parter sluzyl czlonkom dworu, a galeria ktora obecnie dostepna jest do zwiedzania zastrzezona byla dla rzadzacej rodziny



Rowniez prywatna kaplica ksiazeca zwana Bogata Kaplica powstala na poczatku XVII wieku i w zwiazku ze swoja ogromna ranga jako ideologiczne i spirytualne centrum Rezydencji miala niesamowity piekny i bogaty wystroj

     
Oprocz Bogatej Kaplicy w Rezydencji byly tez Bogate Komnaty, ktore zaprojektowane i umeblowane zostaly w latach 1730-37 na polecenie elektora Karola Albrechta, a nalezy do nich miedzy innymi widoczna na prawym zdjeciu  sala audiencyjna

Architekt komnat, Francois Cuvillies zaplanowal rowniez pelny ich wystroj i wyposazenie tworzac unikalna serie pomieszczen, ktore same w sobie byly przepieknym dzielem sztuki i stanowily wspanialy przyklad dworskiego stylu Rococo



Nalezala do nich rowniez elektorska sypialnia wyposazona w bogate lakierowane meble sprowadzone z Paryza, ktora jednak miala tylko symboliczne znaczenie opierajac sie na francuskich wzorach, gdzie krol kladl sie spac i wstawal w obecnosci dworzan



Kolejnym przykladem jest takze tzw Zielona Galeria, nazwana tak od zielonego koloru pokrywajacego sciany jedwabiu, ktora byla nie tylko sala balowa, ale takze galeria dla obrazow i luster



Znajdowalo sie tam ponad 70 obrazow z kolekcji rodziny Wittelsbach oprawionych w pozlacane ramy, ktore poprzedzielane zostaly pionowymi lustrami, co wraz z dodatkowymi ozdobieniami stiukowymi tworzylo przepiekny harmonijny efekt



W dalszej naszej wedrowce po budynkach palacowych dotarlismy do krolewskich komnat powstalych po 1825 roku z polecenia krola Ludwika I, wsrod ktorych wyroznic mozna neoklasycystyczna sale tronowa



Jeszcze bardziej elegancka, bo troche mniej zlocista, a za to posiadajaca wiecej zdobien ornamentalnych na scianach byla mala sala tronowa



Oczywiscie znajdowalo sie tam wiele innych pieknie urzadzonych i udekorowanych pokoi, ale niestety zeby wszystko pokazac trzeba by bylo poswiecic na to ogromna ilosc miejsca



Na wspomnienie jednk zasluguje jeszcze jedna sala, ktora powstala w 1726 roku podczas panowania Karola Albrechta pozniejszego rzymskiego emperatora Karola VI, ktory jeszcze jako ksiaze elektor chcac zwrocic na siebie uwage polecil stworzenie tzw Galerii Przodkow, gdzie na bogato ornamentalnej scianie ozdobionej pozlacanymi stiukami wisi ponad 100 portretow czlonkow rodziny Wittelsbach, z ktorej pochodzil



Natomiast przylegly do sali rowniez wysoce zdobiony pokoj byl poczatkowo skarbcem gdzie ksiaze zgromadzil rodzinna kolekcje skarbow wystawiona na pokaz w szklanych i lustrzanych szafkach, ale od poczatku XX wieku miejsce to zostalo przeznaczone do przechwywania najwspanialszych palacowych zbiorow porcelany



Kilka kolejnych wielkich sal Rezydencji przeznaczonych bylo tez na inne drogocenne kolekcje, wsrod ktorych wyroznic mozna bogate wyroby z porcelany i srebra



Najdrogocenniejsze jednak wyroby znajduja sie w obecnym skarbcu palacowym i zawieraja wiele unikalnych eksponatow, wsrod ktorych wyroznic nalezy chocby insygnia wladcow Bawarii

 

     
Znajduje sie tam wiele przykladow arcydziel sztuki zlotniczej, a do najcenniejszych nalezy konna statuetka Sw. Jerzego z konca XVI wieku oraz stary naszyjnik pochodzacy z tego samego okresu



Po wizycie w palacowym skarbcu zostala nam do zobaczenia jeszcze jedna wielka atrakcja Rezydencji tzw Cuvilies Theatre, tylko nie za bardzo wiedzac jak do niego dotrzec, zaczelismy od przeszukiwan budynkow przy palacowym dziedzincu Konigsbauhof



Po pierwszym niepowodzeniu przeszlismy na duzo wiekszy i ponad 100 lat starszy dziedziniec Kaiserhof zbudowany za czasow panowania ksiecia Maksymiliana I, ktory sprawial bardzo dostojne i eleganckie wrazenie



Tuz za nim otwieral sie kolejny i jeszcze wiekszy dziedziniec powstaly podczas wyburzania najstarszej czesci Rezydencji przez Maksymiliana I, a ktory dzieki znajdujacej sie w jednym z otaczajacych go budynkow w pozniejszych latach apteki, nazwany zostal Aphothekenhof



Ostatnim dziedzincem na jaki dotarlismy w swoich poszukiwaniach byl osmioboczny Brunnenhof, ktory swoja nazwe wzial od znajdujacej sie tam fontanny, uwienczonej posagiem z brazu ksiecia Ottona I, pierwszego ksiecia Bawarii z rodziny Wittelbachow



Stamtad wreszcie trafilismy do poszukiwanego przez nas teatru, ktory zbudowany zostal w stylu rococo w latach 1751-53 na zamowienie elektora Bawarii Maksymiliana II Jozefa, przez architekta Francois de Cuvilies (stad jego nazwa)



Niestety podczas wojny budynek zostal zniszczony, choc na szczescie jego piekne zloto czerwone wyposazenie przetrwalo w ukryciu, wiec mozna je podziwiac ale juz w nowym miejscu, jako ze teatr znajduje sie teraz w jednym ze skrzydel Rezydencji



Po kilkugodzinnym zwiedzaniu Rezydencji rzucilimy jeszcze okiem na sasiadujacy z nia Odeonsplatz, przy ktorym oprocz widocznego z lewej strony pomnika bohaterow Bawarii zwanego Feldherrnhalle czyli Portykiem Marszalkow, znajdowal sie XVII wieczny Kosciol Teatynow po wezwaniem Sw Kajetana, utrzymany generalnie w stylu wloskiego baroku i wykonczony zoltym tynkiem


 
Jest on jedna z najbardziej rozpoznawalnych budowli Monachium i zalicza sie go do najwspanialszych swiatyn tego miasta, a na szczycie jego fasady widnieja herby Bawarii i Rzeczypospolitej, jako ze jest tam pochowana corka Jana III Sobieskiego Teresa Kunegunda, ktora poslubila ksiecia elektora Maksymiliana II Emanuela, syna Ferdynanda, ktory z kolei polecil wybudowanie kosciola z okazji jego przyjscia na swiat



Kosciol jest budowla jednonawowa z transeptem i systemem bocznych kaplic, a jego bardzo imponujace i eleganckie wnetrze ozdobione jest wspaniala dekoracja stiukowa, natomiast w krypcie koscielnej pochowanych jest rowniez wielu przedstawicieli rodziny Wittelsbachow i ich malzonek



Po powrocie na Plac Mariacki, ktory jest sercem starego miasta Monachium, mimo ciagle zalegajacych na nim tlumow, postanowilismy jeszcze troche rozgladnac sie dookola i zrobic kilka dodatkowych zdjec

 

     
Bardzo ciekawie wyszlo porownanie dwoch tamtejszych ratuszow i tak naprawde to ciezko wybrac ktory z nich byl ladniejszy, a kazdy z nich ma do zaoferowania dodatkowe atrakcje, bo na wiezy tego starego znajduja sie 43 dzwony i mechanizm zegarowy, bedacy czwartym pod wzgledem wielkosci tego typu na swiecie, natomiast stary ratusz sluzy teraz jako muzeum zabawek 



Tuz przy rynku znalezlismy kolejny ciekawy kosciol, ktory juz wczesniej podziwialismy z wiezy ratusza, a mianowicie kosciol Sw Piotra bedacy najstarszym kosciolem parafialnym Monachium, swoja historia siegajacy polowy XII wieku, kiedy to powstala w tym miejscu pierwsza romanska swiatynia murowana o trzech nawach i dwoch wiezach



Na przestrzeni lat kosciol ulegal wielokrotnemu zniszczeniu, co spowodowalo ze byl takze wiele razy odbudowywany, przebudowywany i rozbudowywany, a do glownych etapow tego procesu nalezy dobudowa w drugiej polowie XIII stulecia  czwartej nawy od polnocy, a nastepnie przebudowa swiatyni
w stylu gotyckim, a w 1368 roku, po wielkim pozarze z 1327, dwie spalone wieze boczne zastapila centralnie umieszczona miedzy nimi dzwonnica



  Jezeli zas chodzi o jego wnetrze, to w XVII wieku przybralo ono styl barokowy, a w latach 1753-56 nastapily kolejne zmiany wprowadzajace w kosciele elementy rococo obejmujace dekoracje stiukowe oraz freski przedstawiajace sceny z zycia apostola Piotra

 

     
Po zwiedzeniu kosciola ruszylismy w strone starego ratusza a kawalek za nim znalezlismy ogromny plac handlowy, na ktorym oprocz mnostwa restauracyjek na wolnym powietrzu znajdowala sie ogromna ilosc kramow, glownie z produktami spozywczymi



Stworzony on zostal w 1807 roku na polecenie krola Maksymilana I Jozefa, aby odciazyc glowny rynek miasta i od tej pory bardzo powaznie sie rozrosl stajac sie przy okazji wielka turystyczna atrakcja miasta



  Tuz przy placu stoi drugi pod wzgledem wieku kosciol Sw Ducha, ktorego zaczatkiem byla kaplica w stylu romanskim poswiecona Sw Katarzynie, a wzniesiona przy hospicjum ufundowanym tu w 1208 roku przez ksiecia Ludwika I Bawarskiego, a historia swiatyni podobna byla do historii kosciola Sw Piotra

Kilkadziesiat lat po wielkim pozarze z 1327 roku ktory zniszczyl zarowno kaplice jak i hospicjum, w miejscu tym stanal nowy gotycki kosciol pod wezwaniem Ducha Swietego, ktory nastepnie w latach 1724-1730 zostal przebudowany uzyskujac barokowy wystroj, a pod koniec XVII wieku swiatynia zostala powiekszona i w 1895 roku zakonczono zmiane jej fasadyy



Oczywiscie te burzliwe dzieje kosciola mialy takze wplyw na jego wnetrze, ktore przedstawia dzisiaj mieszanine gotyku i baroku, choc tak szczerze mowiac to wieksza czesc jego obecnego wyposazenia zostala odtworzona a reszta zrestaurowana po wielkich zniszczeniach wojennych



Idac dalej glowna droga starego miasta, ktora kiedys stanowila tzw Szlak Solny i wiodla z zachodu na wschod, a ktora w tej czesci nazywa sie Tal, dochodzi sie do starej bramy miejskiej, ktora od plynacej w poblizu rzeki Isar zwana jest Isartor i wzniesiona zostala w 1337 roku w ramach budowy drugiej fortyfikacji miasta



I to juz byl najdalszy punkt do ktorego dotarlismy, a wkrotce potem skierowalismy sie w droge powrotna do stacji kolejowej, bo mielismy jeszcze w planie wyjazd do miejsca gdzie odbywaja sie glowne uroczystosci zwiazane z Octoberfest



Octoberfest jest najwiekszym na swiecie festiwalem ludowym, na ktory sklada sie wiele imprez na czele z najbardziej popularnym festiwalem piwnym, a tradycja ta zaczela sie w 1810 roku, kiedy to pierwsze takie uroczystosci odbyly sie z okazji slubu ksiecia Ludwika (pozniejszego krola Ludwika I) z ksiezniczka Teresa of Saxe-Hildburghausen, na ktore zaproszeni zostali wszyscy mieszkancy Monachium



Celebracje te odbyly sie na polach przed brama wjazdowa do miasta, a obejmowaly one parady w ludowych kostiumach, wyscigi konne a takze smakowanie wina i piwa, no i okazalo sie ze festiwal mial takie wziecie iz mieszkancy poprosili krola aby odbywal sie co roku



Potem w miare uplywu lat impreza ta powiekszala sie coraz bardziej i obejmowala coraz wiecej roznego typu rozgrywek i zawodow, pojawily sie namioty, kramy i coraz wieksze pawilony, gdzie mozna bylo cos zjesc, a przede wszystkim napic sie piwa



Zjawilo sie tez wesole miasteczko, a uroczystosci przedluzyly sie do 17/18 dni i ze wzgledu na lepsza pogode zaczynaja sie juz w przedostatnia sobote wrzesnia i w czasie ich trwania przewija sie tam kilka milionow uczestnikow, glownie Bawarczykow dumnie poubieranych w regionalne stroje, choc duzo jest tez turystow zagranicznych

 

     
Od 1850 roku uroczystosci Octoberfest obserwuje rowniez tzw Bawaria, ktora jest zenska personifikacja ziemi bawarskiej i ktorej potezny pomnik z brazu uznawany do dzis za wybitne technologiczne osiagniecie, zostal zamowiony przez krola Lugwika I i jest czescia kompleksu obejmujacego rowniez ulokowana za nia Sale Slawy



Pomnik usytuowany jest na malym wzgorzu skad rozciaga sie przepiekna i szeroka panorama ogromnego terenu gdzie odbywaja sie wszystkie uroczystosci, ktory od czasu uroczystosci weselnych nazwany zostal Theresienwiese, czyli Laki Teresy, a to od imienia narzeczonej Ludwika



Widac stamtad glowna uliczke, na ktorej przewijaja sie tlumy ludzi, a po obu jej stronach znajduja sie setki atrakcji, czyli dla kazdego cos milego, a calosc wyglada rzeczywiscie jak ogromny park rozrywki i az sie wiezyc nie chce, ze po skonczonym festiwalu wszystko to zostaje rozebrane, a miejsce to na wiele miesiecy staje sie parkiem publicznym



Oczywiscie Octoberfest najbardziej znany na swiecie jest z konsumpcji piwa, wiec i my postanowilismy poszukac jakiegos miesca, aby przysiasc przy tym godnym trunku, a mozna go bylo spozywac tylko w piwnych pawilonach i na siedzaco



Nie zdawalismy sobie sprawy, ze bedzie to takie trudne, bo okazalo sie ze wiekszosc tych tzw drewnianych namiotow ma od dawna zarezerwowane miejsca i tylko nieliczne przyjmowaly gosci z ulicy, a przy takich tlumach ciezko sie bylo docisnac do wejscia



Jakos sie jednak nam udalo, bo ktos zlitowal sie nad para staruszkow i wpuszczono nas do srodka, a potem tylko trzeba bylo znalezc miejsce przy stole, ale i tym razem uprzejmi ludzie tak sie poprzesuwali, ze moglismy sie wcisnac, a wtedy juz kelnerzy nie pozwolili nam umrzec z pragnienia



W sumie jednak nie mielismy zbyt wiele czasu zeby tam dlugo siedziec, bo chcielismy sie jeszcze rozgladnac dookola, wiec mimo ze atmosfera byla naprawde sympatyczna i zabawowa, to wkrotce opuscilismy to goscinne miejsce, zegnajac sie po niemiecku



No i ruszylismy w kurs na wizje lokalna tego co sie wokol nas dzialo, chlonac ta specyficzna atmosfere Octoberfest, ktory jest bardzo wazna czescia bawarskiej kultury, i choc swieto to obchodzi sie i w innych niemieckich miastach, a nawet i na calym swiecie, to te najwieksze celebracje odbywaja sie tradycyjnie w stolicy Bawarii



Caly teren wyglada jak male miasteczko z kolorowymi uliczkami przy ktorych porozkladaly sie drewniane pawilony, reprezentujace konkretne firmy piwne, tyle ze do spozycia dopuszczony jest tam jedynie specjalny typ piwa produkowany w Monachium i to tylko przez 6 zarejestrowanych browarow



Naleza do nich: Augustiner-Brau, Hacker-Pschorr-Brau, Lowenbrau, Paulaner, Spatenbrau i Staatliches-Hofbrau-Munchen, ale w ktorej pijalni my bylismy i jakiego piwa kosztowalismy tego juz pewnie nigdy sobie nie przypomnimy



Natomiast udalo sie nam wyczytac, ze ten wspanialy pawilon o nazwie Braurosl ufundowany zostal w 1913 roku i w tym czasie byl najwiekszym pawilonem kiedykolwiek zbudowanym mogacym pomiescic okolo 12 tys osob



W wiekszosci namiotow piwnych oprocz ugaszenia pragnienia mozna rowniez wysluchac regionalnej muzyki czy tez nawet ogladnac wystepy tamtejszych zespolow folklorystycznych, co jest ciekawym przezyciem i jeszcze bardziej podbudowuje bawarska dume narodowa



W sumie na terenie festwalowym znajduje sie 14 duzych oraz 20 mniejszych pawilonow i kazdy z nich oferuje swoja indywidualna rozrywke i charakterystyczne menu, dzieki czemu ma tez specyficzna klijentele, a jedno co je laczy to w kazdym z nich zabawa jest wspaniala



Mozna by tak godzinami wloczyc sie po wszystkich zakamarkach w tej wprost bajkowej scenerii i w tlumie ludzi, ktory dzien w dzien jest taki sam, a jak statystyki mowia w festiwalu corocznie uczestniczy ponad 6 mln co przeliczajac na niecale 3 tygodnie daje dosc pokazna dzienna liczbe



Podobno nawet wiecej jest wypitych litrow piwa, co na tyle ludzi moze wydawac sie niewiele, ale trzeba wziac pod uwage, ze przychodza tam rowniez licznie rodziny z dziecmi, ktore moga tam znalezc wiele innych pokus kulinarnych, a takze miejsc do zabawy



Jedna z wiekszych atrakcji jest oczywiscie przyjezdne wesole miasteczko oferujace  roznego typu karuzele, diabelskie kola czy tez kolejki gorskie, zjezdzalnie i inne szalencze jazdy powodujace zamet w glowie i rozstroj zoladka



My juz na takie szalenstwa sie nie pisalismy, ale i tak patrzac na te wszystkie atrakcje mielismy wspaniala zabawe i jestesmy ogromnie zadowoleni, ze choc na pare godzin udalo sie nam wziac udzial w tym festiwalu, co jeszcze nie tak dawno wydawalo sie nam nie do osiagniecia, bo przeciez mieszkamy na drugim koncu swiata