alek-ewa3 - Alaska

USA - Alaska

Po naszym 5-cio dniowym pobycie w kanadyjskim Yukonie wrocilismy na Alaske, gdzie ciagle mielismy jeszcze kilka punktow do odwiedzenia, a wsrod nich znalazl sie Fairbanks i jego okolice

Fairbanks

Fairbanks zlokalizowany jest w srodkowej czesci Alaski nad bedaca doplywem Tannany rzeka Chena, jak wstega wijaca sie pomiedzy zabudowaniami tego ponad 30 tys miasta, ktore zalozone zostalo w 1902 roku przez poszukiwaczy zlota, rok pozniej uzyskujac prawa miejskie

Nastepnego dnia po przyjezdzie ruszylismy na zwiedzanie Fairbanks i w poszukiwaniu informacji turystycznej znalezlismy sie w jednym z parkow, ktorego ozdoba byla bardzo orginalna brama wykonana z poroza losi

Wkrotce okazalo sie tez ze wlasnie w poblizu tego miejsca znajduje sie centrum turystyczno - kulturalne, ulokowane za ta mala historyczna chatka, gdzie mozna dowiedziec sie bardzo duzo na temat historii zarowno samego miasta jak i okolic

Osrodek ten jest ogromnym obiektem i oprocz zapoznania sie z wystawionymi w nim eksponatami, mozna tam rowniez bylo wziac udzial w wielu czynnosciach zwiazanych z kultura rodowitych mieszkancow tego terenu

Poniewaz jednak potrzebny na to bylby caly dzien, wiec postanowilismy tylko rozgladnac sie po tym naprawde wspanialym centrum, mieszczacym w sobie rzeczywiscie interesujace ekspozycje

Najbardziej imponujace byly w nim trojwymiarowe wystawy obrazujace dawne traperskie zycie

Niesamowicie przedstawiona rowniez byla okoliczna przyroda lacznie z wystepujaca tam zwierzyna

Ktorej jednym z najgrozniejszych przedstawicieli byly niedzwiedzie grizzly, do dzis zreszta siejace postrach wsrod wedrujacych po tamtym terenie turystow

Z kolei wsrod jezdzacych po Alasce samochodow postarach moga siac ogromne ciezarowki zwane Caterpillar 793F pracujace na drogach dalekiej polnocy, mogace przewiezc na raz 240 ton zlotonosnych kamieni i przy ktorych nawet normalnej wielkosci autobus to male piwo

Najwiekszym chyba jednak osiagnieciem czlowieka jest zbudowany tam rurociag naftowy przecinajacy cala Alaske z polnocy na poludnie, ktorego przekrojowi o srednicy 122 cm, moglismy rowniez sie przygladnac

Najwazniejsze jednak iz dowiedzielismy sie tam, ze mozna obejrzec takze prawdziwy rurociag w specjalnie przeznaczonym na to miejscu, blisko poza miastem

Oczywiscie uznalismy to za wielka atrakcje i popedzilismy szybko w tamta strone, zastajac pieknie przygotowany turystycznie teren lacznie z wyasfaltowanym chodnikiem wiodacym wzdluz rurociagu

Osobno wystawione tez byly urzadzenia wykorzystywane do czyszczenia, konserwacji oraz inspekcji rurociagu, ktore zwane byly "pigs" czyli swinki, jako ze tak jak te zwierzeta wszystko potrafia wyjesc tak i one usuwaly wszystkie zanieczyszczenia w rurach

Czyszczenie to odbywalo sie bez zatrzymywania przeplywu ropy dzieki umieszczeniu swinek w specjalnych poszerzonych odcinkach rurociagu zwanych launcher station, ktory nastepnie zmniejsza sie do normalnych rozmiarow, a cisnienie plynacej ropy przesuwalo je az do nastepnego odcinka gdzie znajdowala sie stacja odbiorcza

Rurociag a wlasciwie ropociag transalaskanski oddany zostal do uzycia w 1977 roku, a jest on wybudowany w bardzo trudnym terenie i trudnych warunkach glownie na zewnatrz, ale nie na powierzchni gruntu tylko na specjalnych podporach

Niektore jednak jego odcinki prowadzone sa pod ziemia i udalo sie nam znalezc i takie miejsce, oczywiscie ogrodzone zeby sie po nim nie wspinac, jako ze plynie w nim ropa ma bardzo goraca temperature

Rurociag mial sluzyc 25 lat, ale jest uzywany do dzis, choc jego infrastruktura i elektronika sa stale usprawniane i jest przegladany i dozorowany z powietrza a takze sprawdzany fizycznie na ziemi, a nawet na niektorych odcinkach musial byc wymieniony ze wzgledu na postepujaca korozje

Tuz obok tego dlugiego giganta znalezlismy takze taki oto sielski obrazek wygladajacy jakby zupelnie nie dotkniety cywilizacja, choc kiedys wszystko to musialo byc rozkopane i zniszczone przy budowie rurociagu

Po powrocie do Fairbank zatrzymalismy sie znowu w centrum tego miasta w jednym z nadrzecznych parkow, ktory poswiecony byl budowie Alaska Highway, drogi zbudowanej w ciagu jedynie 8 miesiecy w 1942 roku, kiedy to ze wzgledu na trwajaca II Wojne Swiatowa zaszla militarna potrzeba na drogowe polaczenie Alaski z USA

Poczatkowo ciagnal sie on z Dawson Creek lezacego w kanadyjskiej Brytyjskiej Kolumbi do Delta Junction na Alasce i mial 1422 mile dlugosci, a pozniej przedluzono go do Fairbanks, ktorego centrum znalazlo sie na 1523 mili, o czym informowal jeden z wielu informacyjnych markerow ustawianych na calej trasie, ktory aktualnie pokazywal rowniez kierunki i odleglosci od wielu innych miejsc na Alasce i Yukonie, a takze dystanse do najwiekszych miast swiata

W poblizu parku znajdowal sie most ktorym mozna bylo przedostac sie na druga strone rzeki, my jednak postanowilismy isc dalej wzdluz jej brzegu

Wkrotce tez dotarlismy do bardzo tradycyjnie wygladajacego domu, ktory jak sie okazalo byl siedziba organizacji zajmujacej sie corocznymi wyscigami psich zaprzegow, a takze sklepem rozprowadzajacym pamiatki zwiazane z tym wydarzeniem

Ten tzw "Yukon Quest" jest uznany za najtrudniejszy i najbardziej niebezpieczny wyscig psich zaprzegow na swiecie i odbywa sie co roku w lutym, na 1000 milowej trasie z Fairbanks do Whitehorse w parzyste lata a z Whitehorse do Fairbanks w nieparzyste

Do san zaprzega sie 10 - 14 psow, ktore pokonuja historyczna trase goraczki zlota nad Klondike, a jedyna pomoc na jaka moga liczyc uczestnicy wyscigu, to ponowne zaopatrzenie w prowianty zywnosciowe w polowie drogi, w Dawson City

Oczywiscie aby odpowiednio przygotowac i wytrenowac psy do tej morderczej wyprawy potrzebne sa duze fundusze, wiec organizacja bardzo liczy na finansowa pomoc kazdego, ktory tym sie zainteresuje

Na szczescie nasze podroze mimo ze czesto duzo dluzsze, nie sa takie meczace i trudne, a choc zdarza nam sie tez wyscigiwac z czasem, to jednak zawsze znajdujemy chwilke na odpoczynek, zwlaszcza gdy miejsce do zlapania oddechu jest tak urocze jak widac na fotografi

Idac dalej wzdluz nadrzecznych terenow zielonych dotarlismy do bardzo ladnego placu zwanego "Golden Heart Plaza" czyli Plac Zlotego Serca, ktory powstal w 1986 roku w historycznym miejscu, bedacym kiedys centralnym punktem goraczki zlota na tym terenie

Na jego srodku wyrasta duza fontanna z pomnikiem nazwanym "Unknown First Family" czyli Nieznana Pierwsza Rodzina, a zadedykowanym wszystkim alaskanskim rodzinom z przeszlosci, terazniejszosci i przyszlosci

Plac znajduje sie tuz przy rzece ktora w 1967 roku, po duzo wiekszych opadach deszczu niz zwykle, wystapila z brzegow i zalala cale miasto, powodujac najwieksza katastrofe jaka w swojej historii przezyl Fairbanks

Cale centrum miasta stanelo pod woda, a waska zwykle rzeka Chena rozlala sie w pewnych miejscach az na 5 mil szerokosci, a jej poziom podniosl sie o kilka metrow i siegnal zaznaczonej na znaku informacyjnym linii

Oczywiscie od tego czasu Fairbanks odbudowal zniszczenia i rozrosl sie na duze miasto, choc tak szczerze mowiac to oprocz tego pieknego terenu nad rzeka, nie znalezlismy w nim wielu ciekawych obiektow

Wybralismy sie wiec kawalek poza centrum do parku zwanego "Pioneer Park" bedacym jedynym historycznym parkiem na Alasce, a otwartym w 1967 roku

Na tym ponad 100 hektarowym terenie zielonym znajduje sie wiele muzeow, restauracji, sklepow, a takze innych atrakcji wsrod ktorych wyroznia sie czesc poswiecona epoce goraczki zlota, posiadajaca wiele eksponatow z tamtych czasow

W bardzo interesujacy sposob pokazana jest tam historia Alaski, ktora przedstawiaja nie tylko typowe drewniane chaty, ale rowniez dziesiatki urzadzen i sprzetow kiedys uzywanych

Do jednych z najciekawszych obiektow nalezala ta stara parowa koparka, ktora brala udzial w budowie Kanalu Panamskiego, potem pracowala na Hawajach, az w koncu uzyto ja w wykopywaniu odcinka tzw Davidson Ditch na Alasce, doprowadzajacego wode do koparko - poglebiarek pracujacych przy wydobyciu zlota

Inna dodatkowa atrakcja byla tam mozliwosc ujezdzenia lososia i trzeba przyznac, ze wielu rzeczy juz probowalismy, ale ryby jeszcze nie dosiadalismy, no ale co kraj to obyczaj

Druga czesc parku miala juz troche wiecej bardziej nowoczesnych budowli jak chocby ten bardzo ciekawy obiekt zawierajacy w sobie hale sportowo - widowiskowa i szkole tanca

Ale znalezlismy tam rowniez kolejny zabytek jakim byla "SS Nenana", tylnokolowy parowiec zbudowany w Nenana na Alasce w 1933 roku i plywajacy po rzekach: Yukon i Chena

Ten stosunkowo duzy, bo az pieciopokladowy statek przystosowany byl do przewozenia zarowno pasazerow jak i towarow co czynil do 1954 roku, a w 1967 stal sie obiektem muzealnym i jest obecnie czescia historycznego parku w Fairbanks

Kolejna bardzo ciekawa czescia parku bylo rowniez male miasteczko zbudowane na wzor dawnych osad powstalych w okresie goraczki zlota na przelomie XIX i XX wieku

W tych slicznych kolorowych domkach umiescily sie muzea, liczne sklepy pamiatkarskie i z lokalnymi wyrobami, a takze male restauracyjki i kawiarenki, tyle, ze wiekszosc z nich byla juz o tej porze zamknieta

Nieczynna rowniez juz byla staromodna karuzela dla dzieci, ktora wczesniej rozbrzmiewala wesola muzyka z katarynki

Za to ciagle pohukiwal pociag waskotorowy jezdzacy naokolo parku, ktorym jednak tez juz nie zdazylismy sie przejechac, bo czas krotkim jest i zrobilo sie dosc pozno

Jedyne wiec co nam zostalo to sprobowac jeszcze znalesc punkt skad rozlegal sie daleki widok na gory Alaska Range zawierajace najwyzsza gore Ameryki Polnocnej Mt Denali, poprzednio zwany McKinley siegajaca wysokosci 6190 metrow npm

Dowiedzielismy sie, ze punkt widokowy znajduje sie przy tamtejszym uniwersytecie i mimo pewnych trudnosci zwiazanych z jakimis rozbudowami, udalo sie nam w to miejsce trafic

Rzeczywiscie widok byl daleki a widocznosc nie najgorsza wiec w ruch poszly wszystkie nasze aparaty fotograficzne

Dzieki tez nowoczesnym obiektywom moglismy zblizyc do siebie ta wspaniala panorame gor, ktore rozciagaly sie przed naszymi oczyma

A wsrod nich nietrudno bylo wypatrzyc ta najwyzsza, ktora swoim rozmiarem wyraznie odstawala od wszystkich innych, zachwycajac swoja potega i dostojnoscia

Widok ten byl ukoronowaniem naszego dnia w Fairbanks, wiec w pelni usatysfakcjonowani wrocilismy do naszego hotelu i choc slonce bylo jeszcze na niebie, to wkrotce udalismy sie na spoczynek, bo nastepnego dnia mielismy ruszac skoro swit na wyprawe na Kolo Podbiegunowe